Nexler Bitflex 1K | hydroizolacja grubowarstwowa KMB | 20 kg

Nexler Bitflex 1K to jednoskładnikowa masa hydroizolacyjna grubowarstwowa KMB modyfikowana polimerami. Posiada szerokie spektrum zastosowań. Można stosować go do izolacji pionowej ścian fundamentowych, do izolacji płyty fundamentowej, posadzek na gruncie oraz paroizolacji tarasów i stropodachów.

• Zużycie: 1,5 kg/m2/mm
• Ilość warstw: 2-3

Zastosowanie:

• do pionowej izolacji przeciwwodnej i przeciwwilgociowej ścian fundamentowych i piwnicznych
• do poziomej izolacji przeciwwodnej i przeciwwilgociowej pod płytą fundamentową
• do hydroizolacji posadzek na gruncie garaży i piwnic
• do zabezpieczania części przyziemnych budynku
• do wykonywania paroizolacji tarasów i stropodachów
• do hydroizolacji międzywarstwowej na balkonach (pod jastrychem)

Właściwości:

• gotowy do użycia
• tworzy powłokę odporną na wysokie ciśnienie wody
• do nanoszenia grubowarstwowo, nawet do 5 mm w 1 warstwie
• aplikowany urządzeniem natryskowym lub pacą
• nie zawiera rozpuszczalników i substancji toksycznych, przyjazna dla środowiska
• bezpieczny w kontakcie ze styropianem
• może być stosowany na podłożach suchych i wilgotnych
• nie wymaga tynku wyrównawczego
• wysoko elastyczny, mostkujący rysy
• zachowuje elastyczność w niskich temperaturach
• umożliwia doszczelnienie miejsc newralgicznych (wtopienie taśm, mankietów, wykonanie faset)
• odporny na substancje występujące w gruncie wg PN-EN 206-1
• po otwarciu i odpowiednim przechowywaniu, możliwy do stosowania w długich odstępach czasowych
• stworzony w oparciu o innowacyjną technologię emulsji asfaltowej drobnocząsteczkowej

Przygotowanie podłoża:

Przed nałożeniem należy odpowiednio przygotować powierzchnię. Należy zbić wystające resztki zaprawy, krawędzie odsadzki fundamentowej należy oczyścić z gruzu i ziemi. Podłoże musi być czyste, niezmrożone, nośne, równe, wolne od raków i rozwartych rys, zadziorów, mleczka cementowego oraz innych substancji zmniejszających przywieranie. można aplikować na istniejące powłoki z dyspersyjnych mas bitumicznych. Krawędzie zewnętrzne należy sfazować (zukosować) zaś wewnętrzne odpowiednio zaokrąglić wykonując fasety (wyokrąglenia) z I , ich promień wynosi wtedy 4-5 cm. Zapraw typu PCC nie aplikujemy na materiały bitumiczne, w tym papy zgrzewalne. Na podłożach bitumicznych fasetę wykonujemy z (promień 2 cm). można stosować na suchym lub lekko wilgotnym podłożu. Wilgotne podłoże wydłuża czas wiązania. Przy murze pełnospoinowym nie jest potrzebna warstwa tynku wyrównawczego, poza sytuacją, gdy mamy do czynienia z wodą pod ciśnieniem lub zalegającą wodą opadową (izolacja przeciwwodna). Wtedy należy wykonać cementowy tynk wyrównawczy. Nie zaleca się stosowania na elementach budowli narażonych na negatywne ciśnienie wody gdyż może to doprowadzić do oderwania warstwy izolacyjnej lub tworzenia się na niej pęcherzy. W miejscach gdzie spodziewane jest występowanie takiego ciśnienia wody należy wykonać uszczelnienie za pomocą Podłoże przed aplikacją należy uprzednio zagruntować dyspersyjnym preparatem bitumicznym, np. rozcieńczonym wodą.

Sposób stosowania:

Zawartość opakowania przed rozpoczęciem prac należy wymieszać. Po przeschnięciu zagruntowanej powierzchni nakłada się właściwą warstwę za pomocą pacy lub odpowiedniego urządzenia natryskowego. Powłokę nanosi się zawsze od strony ściany narażonej na działanie wody, wtedy unikamy negatywnego ciśnienia hydrostatycznego działającego na izolację. Szczególną uwagę należy zwrócić na to, by powierzchnie kątów wewnętrznych i zewnętrznych były dokładnie pokryte masą. Jeśli fasety, przed aplikacją preparatu gruntującego, nie zostały wykonane z systemowych zapraw PCC, to alternatywnie fasetę wykonuje się z masy (na podłożach bitumicznych), jej promień nie powinien przekraczać 2 cm. Do tworzenia wyobleń najlepiej nadaje się kielnia w kształcie „kociego języczka”.

W przypadku występowania w podłożu pustek powietrznych (raków, kawern, porów) potrzebne jest szpachlowanie wypełniające (drapane). Do wypełnienia ubytków można zastosować masę grubowarstwową Masę zaciera się w tych punktach gładką stroną pacy. Zagłębienia nie powinny być większe niż 5 mm (w przypadku większych zagłębień, przed położeniem gruntu bitumicznego, należy zastosować odpowiednią zaprawę wyrównawczą). Szpachlowania wypełniającego nie traktuje się jako warstwy hydroizolacji powłokowej. Dzięki takiej aplikacji eliminuje się przypadkowe nieciągłości powłoki oraz ogranicza powstawanie pęcherzy na powierzchni izolacji. W przypadku porowatego podłoża, wysokich temperatur (zbliżonych do temperatury maksymalnej stosowania produktu) i wysokiej wilgotności zaleca się również pierwszą warstwę nakładać zębatą strona pacy, a następnie, po jej wyschnięciu, wypełnić rowki gładką stroną pacy. Wszelkie przejścia robocze, dylatacje czy inne strefy narażone na niekontrolowane pęknięcia należy zbroić tkaniną techniczną (siatkową). Należy ją wtapiać w pierwszą warstwę powłoki.

Należy pamiętać o stosowaniu mankietów do uszczelnienia wszelkiego typu przejść instalacyjnych. Uszczelnienie przejść instalacyjnych za pomocą niniejszego produktu jest jedynie izolacją powłokową wspierającą uszczelnienia systemowe (tuleje z kołnierzami, łańcuchy uszczelniające, sznury bentonitowe), których zastosowanie jest konieczne. W przypadku występowania trudnych warunków wodno-gruntowych, w celu zachowania dodatkowej ostrożności, zaleca się wtapiać tkaninę techniczną (siatkową) na całej powierzchni izolacji. W zależności od warunków wodno-gruntowych oraz głębokości posadowienia obiektu należy dobrać odpowiednią grubość warstwy izolacyjnej. Hydroizolacje przeciwwodne zaleca się wykonać w min. dwóch operacjach roboczych. Przerwa technologiczna pomiędzy nakładaniem poszczególnych warstw na ogół wynosi ok. 6-8 godzin*. Każda operacja powinna odbywać się po wyschnięciu poprzedniej warstwy.

Czas całkowitego związania hydroizolacji umożliwiający zasypanie wykopu, wynosi około 3 dni. Świeżo nałożona powłoka musi być chroniona przed intensywnym nasłonecznieniem (np. poprzez zacienienie), zalaniem, deszczem i ujemnymi temperaturami. Po związaniu powłokę hydroizolacyjną należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi związanymi z zasypywaniem wykopu. Zaleca się zatem zastosowanie dodatkowych zabezpieczeń, jeśli nie w postaci wodoodpornych płyt termoizolacyjnych, to folii PE, EPDM lub włókniny. Folie kubełkowe nie powinny być stosowane do ochrony mas PMBC (KMB) z uwagi na to, iż kubełki pod wpływem nacisku gruntu mogą naciskać miejscowo na masę PMBC (KMB) i ją uszkodzić. Wyjątkiem są folie profilowane ze zintegrowaną włókniną filtrującą. Dobór zabezpieczenia zależny jest od rodzaju konstrukcji (w przypadku wątpliwości, skontaktuj się z Działem Technicznym). Nie dopuszczać do sytuacji, żeby woda opadowa mogła wnikać w przegrodę i podchodzić pod warstwę hydroizolacji od strony podłoża.

Podczas nakładania masy uszczelniane powierzchnie chronić przed zaciekami wody np. przed wodą cieknącą z pielęgnowanej powierzchni stropów. W przypadku wykonywania izolacji przeciwwodnej pod płytą fundamentową hydroizolację należy wykonywać na betonie podkładowym klasy C20/25 (dawne B25). Na związanej warstwie hydroizolacji należy ułożyć warstwę separacyjną z płyt ocieplających lub np. z folii PE, a następnie wykonać 4-centymetrową betonową warstwę ochronną. Do aplikacji natryskowej używać pomp np. typu WAGNER HC 970, Inotec InoBeam M8.