CAPAROL SYLITOL-MINERA | grunt kwarcowy | 22 kg





Opis
CAPAROL SYLITOL-MINERA to specjalny środek do wykonywania dobrze wypełniających, wyrównujących fakturę i szlamujących rysy w podłożu powłok wewnętrznych i zewnętrznych. Materiał można stosować jako warstwę gruntującą, podkładową i wierzchnią. Szczególnie polecany jako warstwa szczepna na gładkich i zwartych podłożach lub powierzchniach po wyługowaniu starych powłok, jako warstwa gruntująca pod powłoki krzemianowe jak również do uzupełniania drobnych ubytków i szlamowania rys w tynkach przed nakładaniem powłok z farb i tynków krzemianowych.
Zastosowanie Wewnątrz może być stosowany także jako nadająca delikatną fakturę warstwa pośrednia przed nałożeniem lazury. Sylitol-Minera można stosować jako warstwa ochronna na płytach ściennych z betonu komórkowego. Spełnia wymagania producentów betonu komórkowego.
PRODUCENT:CAPAROL
WAGA:22KG
ZUŻYCIE:
- 400-500 g/m2 na jedną warstwę. Zużycie zmienia się w zależności od chłonności i struktury podłoża.
- W przypadku pierwszego powlekania płyt ściennych z betonu komórkowego, należy zachować zużycie zarówno dla warstwy gruntującej jak i wierzchniej na poziomie ok. 900-1000 g/m2 .
- Dokładne zużycie można ustalić wyłącznie w praktyce przez malowanie próbne.
Właściwości
- Nie zawiera rozpuszczalników, zmiękczaczy
- Odporny na praktycznie każde warunki atmosferyczne
- Szlamuje drobne rysy i ubytki
- Zawiera piasek kwarcowy dzięki czemu tworzy strukturę
- Posiada właściwości sorpcyjne
- Przepuszczalny dla CO2
- Dobrze przyczepny do podłoży mineralnych poprzez krzemianowanie
- Posiada właściwości szczepne na gładkich, zwartych podłożach
- Przyjazny dla środowiska
- Niepalny, A2 według DIN 4102
- Nie zawiera składników powodujących „fogging” - „łapanie” kurzu z powietrza
Wymagany stan podłoża
Podłoże musi być nośne, suche, czyste oraz pozbawione substancji zmniejszających przyczepność.
Przygotowanie podłoża
Powierzchnie zewnętrzne:
Tynki grupy PIc, PII i PIII / wytrzymałość na ściskanie wg. PN EN 998-1 min. 1N/mm2 : Nowe tynki z reguły są suche po ok. 2 tygodniach wysychania w temp. +20˚C i przy względnej wilgotności powietrza 65%. Przy niesprzyjających warunkach wysychania jak np. wiatr, deszcz, mgła czas ten ulega znacznemu wydłużeniu. W przypadku starych tynków, zanieczyszczoną powierzchnię oczyścic ręcznie lub maszynowo stosując odpowiednie metody np. strumieniem wody pod ciśnieniem lub strumieniem wody pod wysokim ciśnieniem z dodatkiem piasku. Piaskowanie wilgotnym piaskiem możliwe jest tylko w przypadku zwartych tynków grupy PII i PIII (cementowych i wapiennocementowych).
Tynk ze ścierającą się lub pylącą warstwą wierzchnią: Ścierającą się lub pylącą warstwę, która zmniejsza przyczepność powłoki usunąć przez fluatowanie środkiem Histolith Flaut, następnie zmyć wodą.
Tynk z zeszkliwioną powierzchnią: Zeszkliwioną powierzchnie należy wytrawić przez fluatowanie środkiem Histolith Flaut, następnie zmyć wodą.
Tynki o osypującej się powierzchni : Zeszczotkować na sucho. Całą powierzchnię zmyć strumieniem wody pod ciśnieniem.
Płyty ścienne z betonu komórkowego: Powierzchnię dokładnie oczyścić. Usunąć zanieczyszczenia. Ubytki o głębokości >5 mm uzupełnić specjalną zaprawą Disbofein 331. Jamy skurczowe, nierówności powstałe w wyniku technologiczne jak również ubytki do 5mm głębokości, naprawiać szpachlą Disbofein 332.
Tynki uzupełniane: Przy naprawianiu otwartych pęknięć i uszkodzonych powierzchni tynku należy zwracać uwagę na to, aby zaprawa używana do napraw odpowiadała wytrzymałości i strukturze zaprawy w podłożu. Do napraw tynków szczególnie dobrze nadają się gotowe zaprawy trasowo-wapienne lub trasowocementowe. Wypełnienia przed malowaniem powinny dobrze związać i wyschnąć. Zasadniczo należy je fluatować środkiem Histolith Flaut i spłukać. Trzeba zwrócić przy tym uwagę, aby fluatować zawsze na 1-2 szerokości szczotki wokół miejsca naprawy. Przy większych naprawach tynku zawsze fluatować całą powierzchnię (stary i nowy tynk).
Stare powłoki mineralne: Mocne, stare powłoki czyścić na sucho lub na mokro. Nie przylegające, zwietrzałe powłoki mineralne usunąć przez zeszlifowanie, zeskrobanie lub wytrawianie, całą powierzchnię spłukać dobrze wodą. Zagruntować środkiem Sylitol® RapidGrund 111.
Stare, nienośne powłoki z farb dyspersyjnych: Usunąć mechanicznie, lub przez wyługowanie i zmyć strumieniem gorącej wody pod ciśnieniem. Wyługowane, nie chłonne podłoża gruntować materiałem Sylitol-Minera. Wyługowane, silnie chłonne podłoża gruntować środkiem Sylitol® RapidGrund 111.
Stare, matowe, nośne powłoki z farb dyspersyjnych: Zabrudzone, lekko kredujące powłoki usunąć całkowicie strumieniem wody pod ciśnieniem lub stosując inną metodę. Warstwę pośrednią wykonać środkiem Sylitol® Minera lub HaftGrund EG.
Mury licowy z cegły wapienno- piaskowej: Do malowania nadaje się tylko mrozoodporna cegła licowa bez powodujących pęcznienia i zmiany barwy domieszek, takich jak grudki piasku, gliny itp. Spoinowanie musi być wykonane bez pęknięć i nie może zawierać żadnych środków uszczelniających lub im podobnych zmniejszających przyczepność. Wykwity solne zeszczotkować na sucho. Powierzchnie ścierające się fluatować w całość środkiem Histolith Fluat, a następnie zmyć.
Kamień naturalny: Kamień naturalny powinien być zwarty, suchy i pozbawiony wykwitów. Kamień zwietrzały na powierzchni przed malowaniem wzmocnić przez wielokrotne nasączanie środkiem Histolith Steinfestiger. Kamień zabrudzony czyścić strumieniem wody pod ciśnieniem. Naprawy kamienia nie powinny być wykonywane zaprawami tynkarskimi, lecz specjalnymi materiałami stosowanymi jako substytut kamienia. Miejsca naprawiane muszą dobrze związać i przed malowaniem powinny być odpowiednio fluatowane
Wstępująca wilgoć: Wstępująca wilgoć przedwcześnie niszczy powłoki. Trwały efekt uzyskuje się tylko przez założenie odpowiedniej izolacji. Dobre i długotrwałe rozwiązanie stanowi zastosowanie izolacji poziomej. Dobre i także długotrwałe rozwiązanie to zastosowanie materiałów z systemu tynków renowacyjnych Histolith Trass Sanierputz Program. W przypadku starszych budynków korzystne jest wykonanie pomiędzy cokołem a gruntem warstwy drenażowej ze żwiru
Powierzchnie z wykwitami solnymi: W przypadku powlekania powierzchni z wykwitami solnymi nie ma gwarancji trwałego przylegania warstwy i likwidacji wykwitów solnych.
Powierzchnie wewnętrzne:
Podłoża mineralne z zeszkliwiona powierzchnią, z pylącą lub ścierającą się warstwą wierzchnią:Warstwę usunąć mechanicznie lub przez, następnie zmyć wodą.
Nowe tynki grupy PI, PII i PIII / wytrzymałość na ściskanie wg. PN EN 998-1 min.1N/mm2 : Zwarte, normalnie chłonne tynki malować bez wcześniejszego przygotowania. Miejsca powtórnego tynkowania fluatować po wyschnięciu środkiem Histolith Fluat i następnie zmyć wodą.
Tynki gipsowe PIV / wytrzymałość na ściskanie wg. PN EN 13279-2 min. 2 N/mm²: Zwarte tynki gruntować środkiem HaftGrund EG. Miękkie tynki gipsowe wzmocnić środkiem DupaPutzfestiger. Tynki z zeszkliwioną powierzchnią przeszlifować, oczyścić z pyłu. Zagruntować środkiem Dupa-Putzfestiger. Po całkowitym wyschnięciu nanieść za każdym razem powłokę pośrednią z materiału Haftgrund EG.
Płyty gipsowo-kartonowe: Nadmiar szpachlówki zeszlifować. Gruntować środkiem Haftgrund EG. Miękkie, szpachlowane gipsem miejsca wzmocnić środkiem Dupa-Putzfestiger. Płyty z zawartością wodorozcieńczalnych substancji mogących powodować przebarwienia gruntować środkiem Caparol-AquaSperrgrund i wykonać warstwę pośrednią środkiem Haftgrund EG.
Płyty gipsowe: Gruntować środkiem Haftgrund EG.
Beton: Usunąć pozostałości substancji zmniejszających przyczepność. Zagruntować środkiem Haftgrund EG.
Mur licowy z cegły wapienno-piaskowej: Wykwity solne zeszczotkować na sucho.
Mur licowy z cegły ceramicznej: Zagruntować środkiem Haftgrund EG. Matowe, nośne powłoki farb dyspersyjnych i powloki tynków na bazie żywic syntetycznych. Zagruntować środkiem Haftgrund EG.
Warunki obróbki
Minimalna temperatura stosowania +8° C (otoczenia, podłoża i materiału). Nie nakładać przy bezpośrednim nasłonecznieniu, podczas deszczu, przy bardzo dużej wilgotności powietrza (mgła) ani przy silnym wietrze, na podgrzanych podłożach. Jeżeli jest to konieczne należy zastosować plandeki ochronne. Należy sprawdzić możliwość wystąpienia nocnych przymrozków
Czas schnięcia
W temp. +20°C i względnej wilgotności powietrza 65% pomiędzy nakładaniem poszczególnych warstw zachować przynajmniej 12-godzinne przerwy technologiczne. W wypadku pierwszej powłoki na betonie komórkowym zachować przynajmniej 24 godz. przerwę technologiczną. W niższych temperaturach i przy wyższej wilgotności powietrza czasy te ulegają wydłużeniu.
UWAGA:
Zdjęcia mają charakter poglądowy. Mogą występować niewielkie różnice między zdjęciem a produktem w rzeczywistości, natomiast właściwości zawsze pozostają te same. Przed użyciem produktu należy bezwględnie zapoznać się z etykietą zamieszczoną na opakowaniu oraz kartą techniczną producenta dostępną na stronie internetowej producenta. Zużycie produktów jest orientacyjne, może różnić się w zależności od zastosowania, chłonności podłoża lub metody aplikacji. Przed zastosowaniem produktu zalecamy wykonać próbę w niewidocznym miejscu.